Bugün hayatımızdaki en önemsiz şeyi konuşsak mı? Bulunduğumuz noktanın inanın hiç önemi yok, yani ne kadar kötü bir noktada olursak olalım…

Bizler geçmişte de kötü noktalar yaşamış insanlarız yani her açıdan, düşünce şekli olarak, inandığımız yanlış kalıplar olarak, finansal parasal ilişkiler olarak ve hatta hayattaki önceliklerimizi bile belirleyemeyen insanlardık.

Ne istediğimizin bile tam olarak farkında değildik…

Şunlar olsa diye isteyip yapamadığımız şeyleri de fark ediyoruz...

Finansal durumu fark ederken, değişiyorsun… Bütün hayata bakış açımız değişebiliyor o parayı kazanmak için öyle bir yürüyoruz ki, zaten bambaşka bir insan haline gelebiliyoruz...

Önceliklerimiz değişiyor, O parayı kazanırken alışkanlıklarımızın ne kadar işe yaradığını gördüğümüz zaman onları bırakmak istemiyoruz. Bu da bizim büyüme hızımızı arttırıyor…

Örnekle ispatlarsak çevrenizde de mutlaka bu tip insanlar olmuştur. Çok iyi bir finansal durumdayken, hayat ona kartları müthiş dağıtmış gibi bir hayat yaşarken, bir anda yokuş aşağı gidip çok kötü duruma gelen insanlar mutlaka duymuşsunuzdur. Çevrenizde aynı şekilde kötü durumda olup, hayatını büyük bir FARKINDALIK yaşayarak ya da neler yaşıyorum diyerek inanılmaz bir noktaya taşıyan insanları da duymuşsunuzdur.

O zaman bu bize şunu gösteriyor. Şu an bulunduğumuz noktadan daha önemli olan şey bizim ne yöne gittiğimiz.

Belki de içinde bulunduğumuz zorluk bir avantajdır.

Birçok başarılı insan bugün geçmişine baktığında iyi ki o zorlayıcı süreci yaşamışım diyor. O olay sayesinde hırslanmasının ortaya çıkarmasını sağladı. Belki de avantaj yaşıyoruzdur, farkında değilizdir. Bu avantajı kullanmak gerekir. Bunlar akılda yer etmesi gerekiyor. Bazı başına kötü olay bir insan çeşitli tepkiler verebilir! Kimi yerle yeksan olur, kendini dağıtıp, hayatını daha da kötü bir noktaya taşırken...

Bazı insanlar ne yapar?...
O noktadan hırslanarak çok daha iyi bir noktaya taşır kendini. Doğru şeyler yapar. Kitap okumaya başlar, bedenine daha iyi bakmaya başlar gibi gibi... Çünkü dibe vurmuştur artık yukarıdan başka aslında gidecek yeri yok biliyordur. İnsanları gerçekten ikiye ayırmak gerekiyor. Yani bu ayrımcılık falan değil. Bazen insanlar hayatın sorumluluğunu üzerine alıp, hayatının belli bir noktasında ben bunları bunları yaptım onlardan dolayı bunlar... Benim şu anda gerçekliğim haline geldi. Ben düşünce kalıplarımı, yaptıklarımı değiştirirsem “Bambaşka bir gerçeklik yaşayabilirim” uyanışına erişiyor…

Bazıları ise hala uykuda. Bahaneci bir tutumla kurban bilincinde yaşamlarına devam ediyorlar. Bir insanı ölçerken, bu kötü insan mı? Düşünce kalıpları onu iyiye mi taşıyor kötüye mi taşıyor? Uyanmış mı hala uykuda mı? Benim için bunlar kıymetli, sizler için de öyle değil midir?

Her yerde muhteşem insanlar olduğu gibi, her yerde çok kötü insanlar da var değil mi? Bir insanı değerlendirirken hayatta bulunduğu yere göre de değerlendirmemek gerek…

Adam çok zengindir altında da lüks araba var ee?

Ama zihninden çöplük akıyor.

Dolayısıyla doğru yolda yürümüyor.

Hayat yolculuğunun anlamı yok, o insanla vakit geçirmek bile zaman kaybıdır.

Ama şu anda belki birtakım finansal zorluklar yaşayan bir insanla oturup konuştuğunda onun yolunun doğru olduğunu görebilirsin… Aldığı eğitimlerden, kitaplarından, kötü alışkanlıklardan uzak duruşu, spor yapışı vs. şahsen gözümüzde saygı kazandırır. Bu benim içinde geçerlidir. Hem kendi bildiklerimi aktarmak bonusunda hevesleniyor, hem de ondan bende bir şeyler öğrenebilirim diye can kulağıyla dinleyebiliyorum…

Temel ayrımım bu oluyor. Kendine saygısı var mı yok mu? Özgüveni yüksek mi düşük mü? Hayatta kendini geri tutacak birtakım alışkanlıkların pençesine düşmüş mü? Yoksa bunları tespit edip onlardan uzak mı duruyor? Ama dünya çok tuhaf. Birtakım yargılamalar insanın elinde olmayan durumlar çirkinlikler güzellikler gibi…

Konuya dönecek olursak şu an bulunduğumuz noktayı beğenmiyor olabiliriz. Bu da doğaldır, o rahatsızlığı da hissetmeliyiz ki ;Daha iyi olabilirim noktasına gelmek için minnettarlıkla niyetlerde bulunmalıyız… Bu sebepten bulunduğumuz noktadan nefret etmeyerek, nankörlük yapmayarak ilerlemeli. Bizden daha kötü olan milyonlarca insan yaşıyor: Ama bu değil ki daha iyisini istememeliyiz minnettarlıkla, şükürle devam yola…

Şu anki sağlığımıza, elinizde bir para varsa geçimini sağlıyorsan, kafanı sokacak evin varsa., soluduğun hava, şu güzellikler doğa içinde yeşillikli, güneşli ve güvenlikli bir yerde yaşıyorsanız bu bile büyük bir avantaj…

Bugün insanın can güvenliği olmayan yerler var dünyada. O bakımdan minnettar olabileceğimiz her şeyin farkında olarak yaşamalı… Kendimiz için daha iyisinin ne olduğunu önce belirlemek lazım… Sınırsız kaynak bize zaten istediğimizi verecek güçte ve vermek için can atıyor zaten ama bunun için şifre çok basit,

Frekansınızı yükseltmek...

İstediklerimizle uyumlu hale getirmek…

Bunun için de her şeye öncelik minnettarlık içinde olmak…

Her gün 10 madde en azından yepyeni şeylere minnettarlık listesi yazmak ve buna neden minnettar olduğunu yanına not düşmek... Bu çalışmayı yapanların hayatı gerçekten çok başka bir düzeye çıkıyor... Hayatımızdaki nokta şu anda kötü olsa bile bunu kafaya takmadan, bu döngüden nasıl kolayca çıkabilirim? Sorusunu kendimize sorabilmek olanı değiştirebilme gücü içimizde var.

Doğru mudur?