Bugün sizlere düşüşlerimizden, kayıplarımızdan ve yeniden başlamak üzerine ayağa kalkmalarımızdan bahsedeceğim.

Bazen hayat bizi hiç beklemediğimiz bir anda yere düşürür.

Hayat bize ne bir uyarı ne de bir işaret verir.

Bir bakmışız ki güvendiğimiz dallar elimizde kalmış…

Bazı düşüşler vardır; kimse görmez, kimse duymaz ama senin hayatına gökyüzü yıkılır.

Ve onca enkazın altında, birilerinin seni görmesini, duymasını hatta bulmasını istersin.

Hepimizin hayatında bir kere de olsa illa ki gökyüzü başına yıkılmıştır.

Kimimizin elinden tutup kaldıranlar olmuş, kimimiz ise o enkazın altında öylece debelenip durmuş…

Çabaladıkça daha da gömülmüş, gömüldükçe çaresizlik üzerine eski bir hırka gibi yapışıp kalmıştır.

Kaybetmek işte tam da o anda başlar.

Kimi de öyle şanssızdır ki kardeşleri kendi eliyle atar onu dipsiz kuyulara…

Ve anlarız ki bu düşüşler, hayatımızdan bazen bir dostu, bazense dilimizden bir duayı eksiltir.

O zaman fark ederiz; kayıplar da bize bir şey öğretmek için gelir, tıpkı düşüşlerimiz gibi.

Hem bazen düşmek gerekir ki insan, toprakla yeniden tanışsın.

Çünkü toprak, insanın hem başlangıcı hem de dönüşü değil midir?

Toprak düşeni kabul eder; ve her düşüşte, her birimiz yeniden filizleniriz.

Belki de bu yüzden en güzel dualar, dizlerimizin üzerinde yapılır.

En içten yakarışlar, en dipteyken gelir.

Kaybettikçe aslında pusulamızın ibresi her zaman aynı yönü gösterir: Hz. Allah’ı.

Alemlerin Efendisi, Canımız Hz. Muhammed (s.a.v.) buyuruyor ki:

“Allah bir kulunu sevdi mi, onu imtihan eder.”

Bu hadisi şerif, yorgun bedenlerimizde ve usul usul atan kalplerimizde, kaybetmenin aslında bir çağrı olduğunu hatırlatır.

Belki de bütün gürültülerin, kalabalıkların arasından bizi çekip kendi huzuruna çağırmıştır.

Hayatın sırrı, düşmemekte değil;

Her düşüşte “Bismillah” deyip yeniden kalkabilmekte gizlidir.

Cenab-ı Allah’ın bize verdiği her sabah, yeniden başlayabilmek adına verilmiş en büyük şanstır.

Kaybetmek aslında, yeniden başlayabilmek adına yeni bir davet, yeni bir çağrıdır bizlere.

Bizi doğru rotaya, yani Hz. Allah’a yönelten her düşüş aslında bir secdedir.

Rabbim, kaybettiklerimizi bulmayı, düştüğümüz yerden kalkmayı ve her defasında yeniden başlama cesaretini bizlere nasip eylesin.

Vesselam…